Persian Second Crop Long Grain Tarom Rice Hediyeh Amol

برنج ایرانی یکی از قدیمی ­ترین محصولات زراعی است که بشر از هزاران سال پیش به کشت آن اقدام کرده بود. امروزه برنج وعده غذایی اصلی بیش از نیمی از جمعیت کره زمین می باشد و پس از گندم، بیشترین سطح زیر کشت را به خود اختصاص داده است. برنج وعده غذایی اصلی کشور ما نیز می باشد و نقش بسزایی در سفره ایرانی دارد. بیشترین کشت این محصول در کشور در استان های گیلان و مازندران انجام می شود به نحوی که نزدیک به هشتاد درصد تولید برنج کشور در این دو استان انجام می شود. علاوه بر این کشاورزان در استان هایی نظیر گلستان، اصفهان و خوزستان نیز اقدام به کشت و برداشت برنج می کنند اما از آنجایی که تولید برنج با میزان بارندگی سالانه ارتباط مستقیم دارد، نمی توان این استانها را در کنار گیلان و مازندارن، زیستگاه دائمی برنج ایرانی به حساب آورد. برنج ایرانی انواع مختلفی دارد که یکی از آنها برنج ایرانی طارم دانه بلند می باشد. نام برنج طارم برگرفته از یک محل در استان زنجان است که از قدیم این برنج به صورت انبوه در آن جا کشت می شده است. در حال حاضر این برنج در استان گیلان و مازندران نیز کشت می شود. برنج طارم همانند برنج هاشمی به دو گونه گرم و سرد تقسیم می شود. به نوع زودرس آن گرم و دیر رس آن سرد می گویند. شکل ظاهری طارم نسبت به نوع صدری کمی کوتاهتر، کمی چاقتر، جنس گچی و دارای رنگ سفید متمایل به کرم است. عطر و طعم بی نظیر آن باعث شده طرفداران زیادی را جذب خود نماید.